De lijkfigurant

Dion Dekkers ontving een bijdrage voor het schrijven van een nieuwe roman. De lijkfigurant is een tragikomische roman over Nicolien, een werkloze dertiger die haar roeping vindt in het spelen van een lijk op tv. We volgen haar pogingen om zich te vereenzelvigen met het onmogelijke (de dood) terwijl haar bemoeizuchtige moeder, haar geliefde en de sociale dienst allemaal in haar nek hijgen. Haar hele leven lijkt een voorbereiding te zijn geweest op deze heilige roeping: alle dagen dat ze verstard in bed heeft gelegen, alle baantjes die haar verlamden. Nicolien legt zich op het lijkspelen toe met het fanatisme van een method actor. Wat volgt is een poëtische verkenningstocht van de overkant en de grensruimtes van het menselijk leven, die haar uiteindelijk in contact brengt met een videokunstenaar en documentairemaker. In haar voorbereidingen op een ongewone misdaadreconstructie neemt Nicolien steeds meer de plaats in van de overleden vrouw. Wat betekent het om te "lijken", in de dubbelzinnige zin des woords: om de ander te worden, het andere?

Dion schrijft proza en essay, vaak over eigenheimers die iets verliezen. Een zintuig; een ander; een wereld. En dat op een andere manier terugvinden. Hij studeerde literatuurwetenschap en filosofie aan de UvA, met een bijzondere belangstelling voor (post-)fenomenologie. Na twee vruchtbare jaren aan de Schrijversvakschool in Amsterdam, is hij nu bezig aan zijn eerste roman. Werk van hem verscheen in o.a. Kluger Hans en Tirade.