Silvia Ulloa Márquez ontving een bijdrage voor het ontwikkelen van de documentaire De blauwe draad. Wanneer de zelfgebreide trui van de 70-jarige kunstenaar Ricardo Liong A-Kong begint te vergaan, haalt hij deze volledig uit elkaar, splitst de wol weer in garen, en begint opnieuw met breien — met precies dezelfde wol. Hij maakte zijn eerste trui toen hij 25 was. Deze documentaire is een poëtische impressie van de ontmoeting tussen de regisseur en de kunstenaar. Als portret is de film het resultaat van een dialoog tussen beiden. Ze bestaat uit drie pogingen om manieren te vinden om zich te verhouden tot een andere manier van in de wereld staan. Hoe is het om de wereld van een ander te betreden, een universum dat verschilt van het eigen, en in dialoog te gaan met een andere blik op het leven?Na haar studie Rechten aan de Complutense Universiteit van Madrid verhuisde Silvia naar Amsterdam om zichzelf te verkennen als beeldend kunstenaar. Door het documenteren van haar eigen performatieve werk ontdekte ze het bewegend beeld als medium. Sindsdien filmt ze voor andere kunstenaars. De blauwe draad is haar eerste niet-in opdracht gemaakte filmproject als regisseur.