The Hoarder-Gatherer

Tomasz Skibicki ontving een bijdrage om The Hoarder-Gatherer te ontwikkelen: een workflow die tegelijkertijd gebaseerd is op onderzoek en toegewijd is aan materiaal. In dit kader produceert hij installaties, objecten, essays, beelden en films gebaseerd op wat hij graag "ontmoetingen uit de eerste hand met verhalen uit de tweede hand" noemt. Dit aankomende project komt voort uit zijn recente fascinatie voor hoe mensen poppen zien en wat onze interactie met deze levenloze objecten onthult over ons cognitief functioneren.

In de hedendaagse cultuur zijn poppen centrale figuren geworden in een door technologie gedreven, cybernetische wereld. Ze belichamen zowel futuristische visies als verontrustende fantasieën. De snelle vooruitgang in kunstmatige intelligentie heeft aanleiding gegeven tot een filosofisch en ethisch discours rond poppenspel, waarbij de grenzen tussen mens en kunstmatig, manipulator en gemanipuleerd, en subject en object vervagen. Een 'marionet' is dus niet alleen een formele creatie, theatertaal of een kunstobject: het kan ook begrepen worden als een allegorische figuur die in bijna alle culturen vragen belichaamt over de oorsprong van leven en dood, over de relatie tussen het zichtbare en onzichtbare, tussen podium en publiek, en de relatie tussen verhalen vertellen en verbeelding.

De artistieke praktijk van Tomasz gaat over verschillende systemen: van nachtclubs en bossen tot beeldcompressiealgoritmen en spookologie. Onder deze thematische vocabulaires bevinden zich leesbare paradoxen - met name het contrast tussen de technologie van de populaire cultuur en de (super)natuurlijke wereld. Het is door deze collage en botsing van contrasten dat zijn artistieke handtekening wordt geformuleerd.