Het rood in blauw veranderen

Julia de Dreu ontving een bijdrage voor het schrijven van een essayboek over kunst en feminisme. In dit werk schetst ze portretten van vrouwelijke kunstenaars die teruggetrokken leefden en, om verschillende redenen, geen contact zochten met de buitenwereld. Hun afzondering kan worden gezien als een vorm van verzet, maar legt ook een verlangen bloot te ontsnappen aan de bij momenten agressieve buitenwereld. Julia onderzoekt de beweegredenen van de kunstenaars, hun kunst en hun achtergrond. In een persoonlijke en associatieve stijl brengt ze de kunst in verband met de moderne tijd, waarin veel (jonge) mensen worden aangemoedigd het leven ten volle te benutten, ondernemer te zijn van hun eigen ik, en hun waarde als mens gelijk te stellen aan hun zichtbaarheid.

Als schrijver en essayist is Julia gefascineerd door de kunstenaar als stoorzender — de verschoppeling, de vreemdeling, de andersdenkende. Met een feministische blik onderzoekt ze de positie van kunstenaars in de wereld, en hoe zij door kunst te maken hun middelvinger opsteken naar dit op geld en macht georiënteerde slagveld (de moderne wereld). Julia nam deel aan het Slow Writing Lab van het Nederlands Letterenfonds en schreef essays voor Trouw, Domein voor Kunstkritiek, Hooray for the Essay, De Revisor, De Optimist en Hard//hoofd. Haar nieuwste essay is genomineerd voor de Jan Hanlo Essayprijs Klein 2025.